HUZURSUZ İNSANLAR

İnsanın huzurlu, sağlıklı, mutlu olması ne kadar çok önemli, hiç bir sıkıntısı yokken etrafından kaynaklanan olaylardan ve insanlardan dolayı huzur bozulması kadar kötü bir şey yoktur bence. Aramızda niye böyle insanlar vardır ki, niye kendi kendilerine yetmezler, niye kendi sorunlarını kendileri halledemezler, niye her zaman başkalarının huzurunu bozmak için bir sebep bulurlar ve her seferinde bunu nasıl başarırlar.

Böyle insanlarla her yerde karşılaşmak mümkün. Aile çevresinde, arkadaş çevresinde, iş çevresinde.

Bu huzur bozan insanlar yakınlarımızsa eğer yapacak fazla bir şey yoktur, onlara yardım etmek zorunda hisseder insan kendini.

Her seferinde bu son yardımım der, fakat bu sonlar asla bitmez, devamlı başka şeyler çıkar. Ve sen yine uğraşmaya devam ederken buluverirsin kendini.

Ne yapmalı, bu huzur bozan insanlara karşı nasıl davranmalı, hiç ilgilenmemeli mi veya onları yok mu saymalı, yoksa her seferinde bu son yardımım diyerek yine yardım mı etmeli.

Sadece benimle ilgili olmayan,  etrafımda yaşanan olaylardan da esinlenerek, çözüm aramak amaçlı belki, içimden geldiği gibi, birdenbire yazıverdiğim bir yazı oldu bu.

Her şeye rağmen yine de gülümsemeye devam etmek, beterin beteri vardır demek, bir de sen ne kadar üzülürsen üzül, ne kadar uğraşırsan uğraş her şey olacağına varır demek lazım. Allah herkesin gönlüne göre versin diyorum veeee

İnandığım  başka bir sözle bu yazıyı bitiriyorum. 

 "Alın yazısı neyse odur, iki adım öteye geçemeyiz"